Het bos van Houthulst bleef de gehele oorlog in Duitse handen en werd in de eerste jaren als oefenterrein en materiaal- en munitiedepot gebruikt. Ook kregen vele Duitse artilleriestukken er een goed gecamoufleerd onderkomen om de geallieerde linies te bestoken. De frontlijn bleef lange tijd op zo’n 8 km van het bos. In het najaar van 1917 zorgden de geallieerde beschietingen tijdens de 3e Slag bij Ieper (Passendale) voor een totale verwoesting, maar de nog overeind staande Duitse bunkers hielpen het terrein vasthouden. De hard bevochten uitstulping in de frontlijn richting Passendale liep dus ten zuiden van het bos van Houthulst : de Duitsers konden van hieruit met de overgebleven kanonnen hun aanvallers in de flank treffen. Naast het onmogelijke terrein was dit één van de redenen waarom Passendale uiteindelijk het eindpunt werd. Op Houthulst vinden we vandaag 1.723 Belgische grafstenen, hiervan zijn er 1.198 (geïdentificeerden) uit 1918. Velen vielen bij de start van het bevrijdingsoffensief op 28 september 1918, toen de Belgen op deze plaats door de Duitse linies braken. Het aanvalsgebied was één grote moddervlakte, wat samen met hardnekkige Duitse mitrailleurs voor ernstige problemen zorgde… Ook in de omgeving van Roeselare vielen er nog veel Belgische slachtoffers op 14 en 15 oktober 1918. De Belgische miliaire begraafplaats van Houthulst werd in 1923 aangelegd, nadat het terrein geruimd en geëffend was. Later kwamen ook nog 81 Italiaanse slachtoffers in Houthulst terecht. Deze kwamen om het leven als krijgsgevangenen, die arbeid verrichten voor de Duitsers. Deze Italiaanse grafstenen vind je helemaal achterin de begraafplaats. Onder het info-gebouw bevindt zich een crypte, waarin - tot op vandaag nog -stoffelijke resten van niet-geïdentificeerde Belgische soldaten kunnen worden bijgezet. Geniet van deze virtuele tour in 360°, met maar liefst acht 360°-panoroma’s en vele foto’s… in je eigen tempo, via deze link. www.frontaaltours.com The forest of Houthulst remained in German hands throughout the war, and was used as a training ground and material and ammunition depot. The forest provided in a well-camouflaged shelter for German guns to bombard the Allied lines. For a long time the front line remained about 8 km from Houthulst forest. In the autumn of 1917, the Allied shelling during the 3rd Battle of Ypres (Passchendaele) caused total destruction, but the German bunkers still standing helped to hold the site. The hard-fought bulge in the front line towards Passchendaele thus ran south of the forest of Houthulst. From here the Germans could hit their attackers in the flank with the remaining guns. In addition to the muddy and flooded terrain, this was one of the reasons why Passchendaele eventually became the end point. Today we find 1,723 Belgian tombstones at Houthulst, of which there are 1,198 (identified) from 1918. Many fell at the start of the liberation offensive on 28 September 1918, when the Belgians broke through the German lines in this sector. The attack area was one large muddy field, which, together with stubborn German machine guns, caused serious problems ... Also in the vicinity of Roeselare many Belgian soldiers were killed on 14 and 15 October 1918. The Belgian military cemetery of Houthulst was created in 1923, after the site had been cleared and leveled. Later also 81 Italian war casualties ended up in Houthulst. These were killed as prisoners of war, who laboured for the Germans. You can find these Italian tombstones at the very back of the cemetery. Under the information building is a crypt, in which - to this day - the remains of unidentified Belgian soldiers can be interred. Enjoy this 360 ° virtual tour, with no fewer than eight 360 ° panoramas and many photos… at your own pace via link www.frontaaltours.com aantallen : verdeling Belgisch leger aantallen per jaartal en herkomst geografisch. De Belgische militaire begraafplaats van Houthulst telt vandaag 1.722 Belgische graven en 1 gedenksteen voor 1.230 geïdentificeerde en 493 ongeïdentificeerde doden. Onder de geïdentificeerde doden kwamen er 1.198 om in 1918, ten gevolge van het Eindoffensief. Er zijn opvallend veel doden van 28 en 29 september 1918, die oorspronkelijk begraven lagen in Klerken, Houthulst, Westrozebeke, Passendale, Langemark, Poelkapelle, Zonnebeke en Moorslede. Er zijn eveneens veel graven met als sterfdatum 14 en 15 oktober 1918: het gaat meestal om militairen die in de omgeving van Roeselare omgekomen zijn. https://nl.wikipedia.org/wiki/Belgische_militaire_begraafplaats_van_Houthulst https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/79445 Op de Belgische militaire begraafplaats van Houthulst liggen 1.723 Belgische en 81 Italiaanse doden begraven. Deze begraafplaats werd na 1923 (na ruiming van springstoffen en bij het begin van de herbebossing) in een stervorm aangelegd en heeft een oppervlakte van 5 ha 24 a. De meeste Belgen stierven in de nabije omgeving tijdens het eindoffensief dat begon op 28 september 1918. De Italianen waren krijgsgevangenen in het Duitse leger. Zij moesten o.a. munitie via de smalspoorlijnen aanvoeren. Velen stierven in die situatie onder het vuur van hun geallieerde bondgenoten. Ze liggen achteraan op de begraafplaats tegen de bosrand begraven.